Το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης στην λέσχη των εστιών. Τοποθέτηση Λεγεώνας ΕΑΑΚ.

-Από την κακοποιητική γλώσσα, στην κακοποιητική πρακτική. Από τα «άκακα σεξιστικά αστειάκια» στην σεξουαλική παρενόχληση.

Έγινε ήδη γνωστό το περιστατικό χυδαίας σεξουαλικής παρενόχλησης που δέχτηκε  φοιτήτρια στα μαγειρεία της Φοιτητικής  Λέσχης Ξάνθης το Σάββατο 27/6, από εργαζόμενο μαγειρείων. Ο συγκεκριμένος μάγειρας είναι ο «υπεύθυνος» της λέσχης, υπάλληλος του εργολάβου Χούτου και δεν είναι η πρώτη φορά που μας απασχολεί με την συμπεριφορά του.

Συγκεκριμένα στην αρχή της χρονιάς όπου ο Σύλλογος Φοιτητών κινητοποιούνταν τακτικά στην λέσχη για να εξασφαλίσει ότι κανένας φοιτητής δεν θα μείνει εκτός σίτισης, ο Κώστας (όπως είναι το μικρό του όνομα) χρησιμοποιούσε σεξιστικές και ομοφοβικές εκφράσεις πάνω στην προσπάθεια του να δικαιολογήσει τις αποφάσεις του αφεντικού του. Εκφράσεις όπως «πουστράκι», «βάζεις πράγματα στον κώλο σου», «γυναικούλες» κτλπ δίνανε και παίρνανε, ενώ οι φοιτητές από την πλευρά μας του είχαμε κάνει ξεκάθαρο ότι με αυτήν την συμπεριφορά δεν έχει χώρο στο άσυλο και είναι θέμα χρόνου η απομάκρυνση του. Τους επόμενους μήνες κι αφού ο αγώνας των φοιτητών φάνηκε να κερδίζει, προσπαθούσε να μας το παίξει «φίλος», να κάνει πλακίτσα, να μας δώσει την εντύπωση πως ήταν απλά μια κακή μέρα και μας συμπαθεί κι όλα καλά. Παριστάνοντας τον κλόουν έβγαινε με το θερμόμετρο τις ημέρες πριν το κλείσιμο των σχολών για να μετρήσει την θερμοκρασία των φοιτητών, μήπως έχουν κωρονοιό (τρομερό αστείο).

Εμείς από την πρώτη στιγμή λέγαμε πως χρειάζεται πέρα από την πάλη για δημόσιες και δωρεάν παροχές, η προσωπική του απομόνωση, δεν συμμετείχαμε στα «αστειάκια» του, δεν του δίναμε καν προσοχή. Όχι επειδή είμαστε πολύ «σκληροί» ή μάγκες, αλλά επειδή ξέρουμε ότι κάποια πράγματα δεν συγχωρούνται. Δεν συγχωρείται η κακοποιητική γλώσσα και τα αστειάκια, επειδή είναι αυτά που οπλίζουν το χέρι των βιαστών, των γυναικοκτόνων και γενικώς των κακοποιητών. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι πιθανό να θεωρεί ότι να στριμώχνεις ένα άτομο χωρίς την θέληση του σε μια γωνία, να το χουφτώνεις και να του μιλάς χυδαία, είναι ένα απλό «πέσιμο» ή ένα φλερτ. Κι αυτό επειδή η γλώσσα που χρησιμοποιεί, η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση που έχει λάβει, οι κοινωνικοί ρόλοι που έχει στο μυαλό του δικαιολογούν την πράξη αυτή. Για την πατριαρχία, η γυναίκα υπάρχει για να ικανοποιεί τις σεξουαλικές ορμές του άντρα, άρα στέκει να ξεκινήσεις να χουφτώνεις κάποια χωρίς την θέληση της κι αν τελικά δεν ενδώσει, τότε απλά είναι ακόμα ένα ερωτικό κάλεσμα που δεν πέτυχε.

Είναι τέτοια η φύση της πατριαρχίας που δίνει χώρο σε σεξιστικές νοοτροπίες και πρακτικές να αναπτύσσονται, να συντηρούνται και να εκδηλώνονται με τους πιο προκλητικούς τρόπους. Το ότι το γεγονός αυτό συνέβη μέρα μεσημέρι στο χώρο της λέσχης, ένα δημόσιο χώρο και μάλιστα από ένα άτομο που ερχόταν καθημερινά σε επαφή με τους φοιτητές και μπορούσαν να τον αναγνωρίσουν, επιβεβαιώνει με κάθε τρόπο το αφήγημα που θέλει την γυναικεία ύπαρξη υποταγμένη στα θέλω του άνδρα. Είναι η πατριαρχία και ο σεξισμός που δημιουργεί την εσφαλμένη αντίληψη ότι το αρσενικό φύλο έχει το αδιαμφισβήτητο δικαίωμα να επιβάλλεται πάνω στα σώματα των γυναικών, να τις φιμώνει, να τις υποβαθμίζει και να μην τις αφήνει να υπάρξουν.

Αυτήν την λογική πρέπει να κατανοήσουμε και να συνθλίψουμε. Είναι ο πυρήνας του σεξισμού και της πατριαρχίας. Η λογική της ιδιοκτησίας που ντύνεται με συμπεριφορές, λόγια, ρόλους και πρότυπα για να δικαιολογήσει τον εαυτό της. Αυτή η διαδρομή από την κακοποιητική γλώσσα, στην κακοποιητική πρακτική είναι πολύ μικρή κι είναι εύκολο να την διαβούμε όλοι, αν αποδεχθούμε την πατριαρχία που μας ταΐζει το σύστημα κι η κυρίαρχη ιδεολογία. Οφείλουμε να απορρίψουμε και να διαλύσουμε κάθε πατριαρχική, σεξιστική ομοφοβική άποψη, αν θέλουμε να μιλάμε για μια άλλη ζωή, απαλλαγμένη από την σαπίλα του σήμερα.

-Το άσυλο ως παράδειγμα για το πως θέλουμε να ζούμε.

Συζητάμε για την συντριβή όλων εκείνων των ιδεολογημάτων που «οπλίζουν τα χέρια των βιαστών», που επιβάλλουν στις γυναίκες μικρότερο μισθό στην εργασία, λιγότερα επαγγελματικά δικαιώματα, που τις καθιστούν μητέρες κι εργαζόμενες χωρίς την παραμικρή στήριξη, που τις καθιστούν πολίτες β κατηγορίας.

Για να το πετύχουμε αυτό χρειάζεται να περιγράψουμε το πως όλα αυτά θα μπορούσαν να μην υφίστανται, το πως θα μπορούσαμε να ζούμε αλλιώς, ισότιμα και δίκαια.

Αυτήν ακριβώς την προσπάθεια την συμπυκνώνει ο τρόπος με τον οποίον βλέπουμε το άσυλο. Δηλαδή ως έναν χώρο διαπάλης ιδεών και πρακτικών, ως ένα κέντρο αγώνα, ως μια μικρογραφία της κοινωνίας που «λειτουργεί αλλιώς» και θέλουμε να αποτελέσει παράδειγμα για την κοινωνία και να την συμπαρασύρει. Πως αλλιώς? Με συναδελφικότητα, αλληλεγγύη, ενότητα πάνω σε κοινούς σκοπούς και συμφέροντα, συλλογικότητα, κατανόηση, με αγώνα, με μαχητικότητα. Θέλουμε στο άσυλο να προσπαθήσουμε να ζήσουμε απαλλαγμένοι από τα βάρη μας. Χωρίς καταπίεση των αδυνάτων, στην πραγματικότητα χωρίς δυνατούς κι αδύνατους, χωρίς σεξισμό, χωρίς ρατσισμό, χωρίς ομοφοβία, χωρίς οικονομικούς φραγμούς, χωρίς ταξικές διαφορές. Ξέρουμε όμως ότι για να γίνει αυτό πρέπει να αλλάξουμε κι αυτά που υπάρχουν έξω από το πανεπιστήμιο, για αυτό μας ενδιαφέρει η συλλογική ζωή που χτίζουμε μέσα στο άσυλο να αποτελέσει παράδειγμα και να συμπαρασύρει την κοινωνία σε μια καλύτερη προοπτική.

Για όλους αυτούς τους λόγους έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία το συγκεκριμένο συμβάν να μην συγκαλυφθεί, να πάρουν τώρα θέση όλοι, να δημοσιοποιηθεί παντού η καταγγελία του συλλόγου, να πάρουν απόφαση τα όργανα διοίκησης, να καταγγελθεί ο χούτος και πάνω από όλα να γίνει αντιληπτό ότι όποιο σεξιστικό χέρι απλώνεται πάνω σε συναδέλφισα, θα κόβεται από τη ρίζα. Αυτά δεν έχουν χώρο στο άσυλο γιατί δεν έχουν χώρο στην ζωή που θέλουμε να φτιάξουμε.

Ο Σύλλογος οφείλει να διασφαλίσει ότι τέτοια περιστατικά δεν χωράνε μέσα στο άσυλο και να τα απαντάει έμπρακτα παλεύοντας συλλογικά ενάντια στον σεξισμό. Είμαστε συνάδελφοι, είμαστε οι αυριανοί εργαζόμενοι για 600 ευρώ, έχουμε μόνο την ενότητα μας. Καμία δεν στέκεται μόνη της απέναντι στην πατριαρχία και δεν υφίσταται κανενός είδους ανοχή απέναντι σε τέτοια περιστατικά.

Απαιτούμε την άμεση απομάκρυνση του από τον χώρο της λέσχης και του πανεπιστημίου.

Να πάρει άμεσα θέση η διοίκηση του ΔΠΘ.

Καταγγέλλουμε τον εργολάβο Χούτο για τη συμπεριφορά του προσωπικού του.

Καμία ανοχή στον σεξισμό μέσα κι έξω από το άσυλο.

Κανένας μόνος/καμία μόνη απέναντι στην κυρίαρχη ιδεολογία και στην καταπίεση.

Στο σπίτι, στον δρόμο, στην σχολή και στην εργασία

τσακίζουμε τον σεξισμό και την πατριαρχία