Στην εφημερίδα της Κυβέρνησης που δημοσιεύθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου, διαβάζουμε : «Ότι η επιτυχής ολοκλήρωση του πρώτου κύκλου σπουδών, που οργανώνεται στα τμήματα: α) Πολιτικών Μηχανικών, β) Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, της Πολυτεχνικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, οδηγεί στην απονομή ενιαίου και αδιάσπαστου τίτλου σπουδών μεταπτυχιακού επιπέδου (integrated master), στην ειδικότητα εκάστου τμήματος, επιπέδου 7 του Εθνικού και Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων». Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η σχολή των ΗΜΜΥ εξαιρείται από τον τίτλο του Μάστερ σε όλο το εύρος των ΗΜΜΥ και σε περίπτωση που δεν προστεθεί στη λίστα ,το πτυχίο θα ισοδυναμεί με Μπάτσελορ. Από την μεριά του το Τμήμα δημόσια δηλώνει πως βρίσκεται σε συνεννόηση με το υπουργείο και το ζήτημα θα διευθετηθεί. Είναι όμως ακριβώς έτσι?
Συμφέρει το κράτος το ενιαίο κι αδιάσπαστο πτυχίο?
Πριν απαντήσουμε αυτό το ερώτημα πρέπει να ορίσουμε τι εννοούμε ενιαίο κι αδιάσπαστο πτυχίο. Με αυτόν τον όρο περιγράφεται το πτυχίο που αντιστοιχεί σε όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα του κλάδου κι αναγνωρίζεται από όλες τις δημόσιες υπηρεσίες και την αγορά εργασίας. Είναι δηλαδή μοναδική κι αναγκαία συνθήκη για να μπορεί κάποιος να βγει με αξιοπρεπείς όρους στην παραγωγή.
Αυτή τη στιγμή η αγορά εργασίας φαίνεται να επιζητά την υπερεξειδίκευση. Δηλαδή αποφοίτους που δεν θα έχουν τα επαγγελματικά τους δικαιώματα στο πτυχίο αλλά το πτυχίο θα αποτελεί το εισιτήριό τους για την περαιτέρω εξειδίκευση. Αυτό έρχεται να πετύχει το σπάσιμο του πτυχίου σε Μπάτσελορ και Μάστερ. Κάτι το οποίο έχει συμφωνηθεί εδώ κι αρκετές δεκαετίες( Συνθήκη της Μπολόνια) και δεν μπόρεσε να εφαρμοστεί στο 100% μέχρι σήμερα. Στην πραγματικότητα ο απόφοιτος με Μπάτσελορ δεν έχει κανένα επαγγελματικό δικαίωμα αλλά σε περίπτωση που κάνει μεταπτυχιακό θα αποκτήσει Μάστερ στον τομέα που αφορούσε το μεταπτυχιακό του. Έτσι από εκεί που το πτυχίο εξασφάλιζε Μάστερ σε όλο τον κλάδο των ΗΜΜΥ, πλέον με την ισχύουσα απόφαση θα αποτελεί το εισιτήριο για ένα μεταπτυχιακό. Κάτι τέτοιο σημαίνει πως ο φοιτητής θα υποχρεωθεί να φοιτά για άλλα δύο χρόνια και πιθανώς να καταβάλει ένα χρηματικό ποσό για να παρακολουθήσει το μεταπτυχιακό, κάτι που στην δύσκολη οικονομική συγκυρία είναι απαγορευτικό για πολλούς συμφοιτητές μας.
Είναι αυτό όμως το μόνο μας πρόβλημα// Ή αλλιώς για τις κλάσεις μηχανικών
Το ζήτημα των κλάσεων έχει ανοίξει εδώ και δύο χρόνια από το σχήμα και πηγαίνει πλάι πλάι με την διάσπαση του πτυχίου μας. Συγκεκριμένα όταν τελειώσεις από την πολυτεχνική σχολή θα μπεις στο ΤΕΕ με μία βαθμίδα, αυτή του ‘’δόκιμου’’ μηχανικού κλάσης Α, χωρίς να έχεις δικαίωμα υπογραφής ,άρα και χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα. Η κατηγορία Α θα έχει δύο υποκατηγορίες: Α1 και Α2. Στην υποκατηγορία Α1 θα ανήκουν οι Μηχανικοί 5ετούς φοίτησης ή 4ετούς με master ή αντίστοιχο μεταπτυχιακό δίπλωμα. Στην κατηγορία Α2 θα εγγράφονται οι υπόλοιποι Μηχανικοί. Οι δύο κατηγορίες θα διαφέρουν μόνο ως προς τις χρονικές περιόδους από την κτήση του τίτλου σπουδών και εργασίας που θα είναι απαραίτητες για το δικαίωμα συμμετοχής στις εξετάσεις για την απόκτηση άδειας άσκησης επαγγέλματος.
Στην βαθμίδα Β του Τ.Ε.Ε. θα ανήκουν όλοι οι Μηχανικοί που έχουν λάβει την άδεια άσκησης του επαγγέλματος κατά τα ως άνω. Είναι οι μόνοι που έχουν το δικαίωμα υπογραφής του Μηχανικού, ασκώντας τα σχετικά με την ειδικότητά τους δικαιώματα και αναλαμβάνοντας τις αντίστοιχες ευθύνες είτε στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα.
Για να ανελιχθεί κάποιος σε άλλη βαθμίδα πρέπει να ακολουθήσει μια διαδικασία που το ΤΕΕ υποδεικνύει και που πρέπει να ακολουθήσουν (παρακολούθηση σεμιναρίων επί πληρωμή ,τεκμηρίωση εμπειρίας κ.α) για να αποκτήσουν τα δικαιώματα. Ένας μηχανικός κλάσης Α για να γίνει Β πρέπει να πληρώσει σεμινάρια, να έχει 3 χρόνια πιστοποιημένη προϋπηρεσία και να βρίσκεται 4 χρόνια στην κλάση Α. Έπειτα δίνει εξετάσεις και σε περίπτωση που αποτύχει ,έχει δικαίωμα να ξαναδώσει σε 2 χρόνια.
Δημιουργείται δηλαδή μια κλίμακα αντίστοιχη με αυτή των καστών, μίας κλίμακας την οποία δεν έχεις επιλέξει και δεν μπορείς να αναρριχηθείς σε αυτήν, κάτι που θα οδηγήσει του Νέους μηχανικούς είτε στην ανεργία είτε σε εξευτελιστικούς μισθούς ή ακόμα και στην μετανάστευση.
Είναι φανερό πως όλη αυτή η διαδικασία έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την κατεδάφιση της όποιας επαγγελματικής προοπτικής μπορεί να έχουμε ως νέοι μηχανικοί μέσω της διάλυσης της όποιας ισχύς μπορεί να είχαν τα πτυχία μας μέχρι σήμερα αφού μετατρέπονται πρακτικά σε κουρελόχαρτα που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την οποιαδήποτε σταθερή επαγγελματική αποκατάσταση, ενώ ταυτόχρονα αποθεώνεται οι θεσμοί της διαρκούς μαθητείας. Ενώ ενισχύει μια κατεύθυνση διάσπασης των κλάδων και θέσπισης ατομικών συμβάσεων εργασίας.
Κι εμείς τι κάνουμε για όλα αυτά?
Τα τελευταία δύο χρόνια το ΤΕΕ αλλά κι η ίδια η κυβέρνηση μέσω του Υπουργείου Υποδομών προσπάθησαν να κάνουν τις κλάσεις μηχανικών πραγματικότητα. Αυτό μπλοκαρίστηκε στην πράξη από φοιτητικούς συλλόγους μετά από προτάσεις των σχημάτων ΕΑΑΚ πανελλαδικά, τόσο με το μπλοκάρισμα της συγκεκριμένης ψηφοφορίας στο ΤΕΕ όσο και με κατάληψη στο Υπουργείο Υποδομών. Πάντα οι φοιτητικοί σύλλογοι απαιτούσαν από το κράτος τα πτυχία τους να είναι ενιαία κι αδιάσπαστα κι αυτό είναι το χρέος μας και τώρα. Να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να διασφαλίσουμε ότι το πτυχίο θα είναι η μόνη προϋπόθεση για αξιοπρεπή εργασία. Ο κόσμος των σχολών έδειξε όλο το προηγούμενο διάστημα πως με την αγωνιστική του διάθεση και τον σχεδιασμό που έβαζε ,μπορεί να πετύχει τους στόχους του και να εξασφαλίσει μια καλύτερη ζωή και μια καλύτερη προοπτική, όπως έγινε με τον περσινό αγώνα για το αναγνωστήριο και την λέσχη ,όπως έγινε με τον αγώνα κόντρα στον φασίστα καθηγητή Γ. Παύλο.
Κι αυτό θα κάνουμε και τώρα.
- Να μπλοκάρουμε στην πράξη τις αναδιαρθρώσεις που πλήττουν την προοπτική μας
- Ούτε σκέψη για διάσπαση του πτυχίου
- Όχι στις κλάσεις μηχανικών
- Το πτυχίο η μόνη προϋπόθεση για αξιοπρεπή εργασία